Inhoud
Zelfmedelijden Doe het lekker in je eentje
Helemaal niet stoer natuurlijk. Meestal iets waarvan anderen beschuldigd worden. Ik? Ik heb nooit zelf medelijden natuurlijk niet. Losers hebben zelfmedelijden.
Jij en ik. Wij slaan onszelf overal doorheen. Wij zijn stoer. Dat benepen gedoe van: wat ben ik toch zielig. Niet aan ons besteed. Geloof ik.
Mama
Laatst kwam een vriendin langs en mijn moeder was op bezoek. De vriendin vroeg hoe het met haar was. En toen kwam er toch een geklaag los. Ik schaamde mij dood. Mijn moeder zei dat ze nog steeds pijn had en hoe zwaar dat was. Het gezicht van mijn vriendin stond in standje medeleven. Zij is namelijk een lieve vriendin.
Ik ben wat minder lief: Mam! Je bent laatst nog naar de Noordermarkt gelopen. Kom op. Ik wou dat ik dat kon.
Duiveltje
Ja en daar was weer mijn duiveltje van zelfmedelijden. Mijn moeder moest niet zo zeuren, want ze loopt veel beter dan ik.
Terwijl mijn moeder bijna de hele dag pijn heeft nadat ze 2 jaar geleden haar heup brak. Dat vergeet ik wel eens, want ze zeurt juist helemaal niet zo veel.
Mijn vriendin vroeg ernaar en dan is het logisch dat ze vertelt wat zij kwijt wil.
Liever opscheppen
Zelfmedelijden. Ik heb er echt wel last van. Meestal praat ik erover heen. Ja, gaat eigenlijk best goed. Ik loop wel beroerd, maar zie mij eens elke dag trainen. Liever opscheppen dan betrapt worden op zelfmedelijden.
Zelfmedelijden doe ik in mijn eentje. Even hard huilen als ik zomaar ben gevallen. Als ik denk aan wat ik niet meer kan. Of als alle energie is verdwenen en niemand dat begrijpt. en als ik bang ben dat ik straks niets meer kan.
Helaas doe ik het ook wel eens tegen mijn dierbaren: ‘Ja, ik heb weer alles gedaan. Mijn loop-energie voor vandaag is op. Is jullie niet opgevallen zeker? Kun je dan minstens even de tafel dekken, afwasmachine inruimen, een kopje thee voor mij zetten? Dank je lieverd.’
Niet mooi.
Doe zelfmedelijden lekker in je eentje
In je eentje is toch je ware:
- Pak je koptelefoon.
- Zet een tranen trekkend nummer op.
- Laat de tranen een half uurtje rollen. Een uur mag ook.
Weet je? Het is vreselijk, maar ook soort van heerlijk om er aan toe te geven. Neem je kat of hond erbij. Zij willen best troosten.
Brullen mag, als niemand je hoort.
Leef je helemaal uit. Je zult merken dat na een half uur of een uur het gevoel zakt en de tranen opraken.
Splash even wat water over je gezicht. Neem een glas water.
Je kunt er weer even tegen.
Ik heb nog 2 artikelen geschreven over zelfmedelijden:
