De waarde van ieder mens
Ik geloof dat ieder mens waarde heeft. Dat ieder mens iets kan bijdragen aan deze wereld. Zich nuttig kan maken. Of je nu slim bent, of moeit hebt met leren. Of je nu gezond bent, of een ziek lichaam hebt. Jij hebt waarde. Laat je niks anders wijs maken.
Maar wij leven in een raar land. Ik dacht vroeger dat wij een geweldig land waren. Een voorbeeld voor iedereen. Maar dat is helaas niet zo. In Nederland is een kokerkijker.
Veel bedrijven willen alleen personeel dat:
- Maximaal 35 jaar oud is
- Geen kinderen krijgt of er in elk geval niemand mee lastig valt.
- Hoog opgeleid is
- Pro-actief is (= meewerken zonder kritisch te zijn)
- Nooit moe is
- Ons soort mensen is (= is om degene lijken bij wie ze werken)
- Flexibel is =geen 9-5 mentaliteit ja= flexibiliteit bieden, niet krijgen.
Dat is niet alleen de schuld van bedrijven. Wat vind je van een overheid die mensen ‘afkeurt’ voor arbeid. Van een overheid die geen lager opgeleiden in dienst heeft, omdat ze schoonmaakwerk hebben uitbesteed aan de partij die hun personeel het meeste uitknijpt.
Van een overheid die ‘talentenklasjes’ organiseert: pas afgestudeerden zo vroeg mogelijk in het keurslijf van de overheid stoppen. Model-ambtenaren en ministers zullen het worden. Ongetwijfeld. Vernieuwende gedachten zie ik hier niet uit voortkomen.
Mijn droom
Mijn droom is een land waar iedereen meedoet. Niet omdat het ‘mag’. Of omdat wij zo aardig zijn voor armen, gehandicapten, laagopgeleiden, ouderen, ex-criminelen, etc. En niet omdat wij ons op de borst willen kloppen. Nee. Het is omdat wij de waarde van iedereen kunnen zien. Het is omdat elk mens dat hier woont erbij moet horen. Dat is een mensenrecht. Hoe kan een land ooit tot grootheid komen, als de meeste mensen niet eens voor vol worden aangezien? Als elk krasje wordt gezien als een afwijking die moet worden weggepoetst. Of, als dat niet kan, worden afgekeurd.
Ik kom nog terug op de waarde van ieder mens.
