Ik zie mijn Oma nog staan: stralend op de boot van haar schoonzoon. Ze had een hoofddoekje om tegen de wind en een beige regenjas en stond op haar favoriete plek: buiten, naast het koude buffet, dat midden op de boot was uitgestald. Oma genoot van de broodjes, vlees en salades die waren uitgestald. Ze genoot van de passerende boten op het IJsselmeer
Inhoud
Oma was ontzettend lief. En ze was dik.
Omdat ze ook vrij klein was maakte dat haar bijna helemaal vierkant. Oma looks like a real Oma, zei mijn Amerikaanse neef altijd. Dat vond ik ook. Oma genoot enorm van eten. Ze was warm en rond en wij wilden haar niet anders.
Haar specialiteit was een taart met lange vingers, mocca en roomboter. Een heerlijke calorieënbom die ze mij ook heeft leren maken.
Ze vertelde eens giechelend dat ze hutspot had gemaakt voor 4 dagen, maar die in één dag had opgegeten. Haar verslag van een uitstapje met de ouderenvereniging was een grote eetrecensie en bij mijn moeder thuis at ze het liefst een groot stuk lasagne.
Oma had een stabiel, maar te hoog gewicht. Ik heb geen idee hoeveel ze woog. Ze hees zich dagelijks in een korset, waardoor ze dik, maar kaarsrecht door het leven stapte.
Ze genoot ontzettend van eten.
Helaas kon dat niet ongestraft voortduren en ontwikkelde ze suikerziekte. Met haar inschikkelijke karakter maakte ze daar geen drama van. Ze at het dieet dat haar door de huisarts werd voorgeschreven zonder klagen.
Wat wij kleinkinderen wel jammer vonden: Oma werd dun. Ze was niet meer vierkant. Maar Oma werd ook gezonder en stierf pas vele jaren later op 96 jarige leeftijd.
Wat is nu de moraal van dit verhaal? Wij dachten dat Oma ongelukkig zou worden van gezond eten. We hadden het mis. Oma liet zich niet kisten en als ze dan niet meer alles kon eten, dan genoot ze van hetgeen ze wel mocht eten.
In het laatste jaar van haar leven, kon ze niet mee zo veel. Mijn moeder kan nogal cynisch uit de hoek komen en zei: Wat is er nou nog aan Mama? Je kan niets meer.
“Ik geniet erg van het uitzicht,” zei mijn lieve Oma dan. En zo was het.
Het valt mij op dat sommige mensen het als een groot drama zien dat ik steeds moeilijker loop. Natuurlijk is het niet leuk en ik raak heus wel eens in paniek.
Gelukkig heb ik wat genen geërfd van mijn Oma en kan ik uitstekend genieten van het uitzicht.
Zit jij wel eens te balen, omdat je lijf en je leven niet zo gaan als jij het wilt?
- Neem gerust de ruimte voor verdriet, frustratie en cynisme. Ik ben tegen geforceerd positief denken. Balen mag. Doe het vol overgave. Doe het alleen niet te lang.
- Ga daarna eens in de verte staren.
- Adem rustig in- en weer uit. Probeer het 10x
- Noem tegen jezelf 1 ding waar je dankbaar voor bent. Het hoeft echt maar 1 ding te zijn.
- Adem weer rustig- in en uit. Probeer het nog eens 10x
- Denk aan een persoon waarvan je moet glimlachen. Het mag iemand zijn uit je leven of een beroemdheid. Dat maakt niet uit. Als je er maar van gaat glimlachen
- Heeft het geholpen? Mooi! Niet? Volg nog eens stap 1 tot en met 6
Succes! Liefs Sanja voor Strongpeople
