“I think it pisses God off if you walk by the color purple in a field somewhere and don’t notice it.” ― Alice Walker, The Color Purple

Kun jij de kleur paars zien?

Als je de kleur paars kan zien ben je een geluksvogel. Ondanks pijn, ondanks hopeloosheid, ondanks lelijkheid, ondanks verdriet. Je kunt genieten van de schoonheid, door alle shit heen. Van een klaproos tussen de loopgraven in de eerste wereldoorlog, een witte duif op een vuilnisbelt of een spinnenweb in de regen.

 

Het is het beste wapen tegen:

depressie, tegen opgeven, tegen wat je ongelukkig maakte, tegen ontevredenheid, tegen fantasieloosheid.
Streven naar geluk is volgens mij een hopeloze zaak, omdat veel dingen in het leven je nu eenmaal overkomen: een vriend verliezen, ziekte, ontslagen worden. Je hebt het echt niet allemaal in de hand. Wat sommige mensen je ook proberen wijs te maken.
Maar hoe je kijkt, tussen alle regels door. Dat is de crux. Als het je lukt op die manier de kleur paars te zien, ben je eigenlijk altijd gelukkig, op je eigen manier.

Shit happens

Je zal op een hoop dingen geen invloed hebben. Maar je kan wel kijken waar het licht aan het eind van de tunnel is, naar de kleur paars. Dan kom je weer in beweging. Je kan gaan zoeken naar oplossingen en  je wordt weer creatief. Je komt eruit. Als je de kleur paars maar kan zien.

 

The color Purple staat vol met heerlijke uitspraken zoals deze:

“I think us here to wonder, myself. To wonder. To ask. And that in wondering bout the big things and asking bout the big things, you learn about the little ones, almost by accident. But you never know nothing more about the big things than you start out with. The more I wonder, the more I love.”
Je kan natuurlijk ook het hele boek lezen en de film zien. Aanrader!

Los daarvan: Kun jij de kleur paars zien? En hoe ziet jouw kleur paars er uit?