Jezelf mooi vinden, als je dat niet meer bent

Ik ga het hierover hebben:

• Jezelf mooi vinden als je dat niet meer bent
• De frustratie als je iets niet meer kan.
• Controleverlies
• Waarom en hoe ik dat gebruik om jou te helpen.

 

Mooi is het echt voorbij

Het is over en ik kan er niet meer omheen. De tijd dat ik een mooi meisje was was al lang voorbij. Maar ik vond mezelf nog best een knappe vrouw. Zonder er veel  bij na te denken. Ik was gewend aan de ‘girl next door’ schoonheid die ik was. Leuk om te zien. ‘Easy on the eyes’, zoals de Engelsen zeggen.

Maar…

Ik ontdekte, volgens mij was dat vorige week, dat mijn linkeroog niet meer focust. Mijn linkeroog kijkt naar links ook al kijk ik naar rechts. mijn rechteroog doet nog keurig mee. Links wiebert maar wat.

Mijn linkeroog was al wat slechter maar nu haakt het permanent af. Kijkend in de Spiegel rechts kijkt recht en links draait weg naar links. Het ziet er niet uit.

Ik zie er niet uit

Ik ben niet mooi meer.

Lichtpuntje is dat het oog ’s ochtends nog even meedoet met mijn rechteroog. Kan ik er nog mee zien? Hm. Beetje wazig.

Ik kan er mee leven. Mooi? Nee, maar dat is veel minder interessant dan: Blijft mijn oog het nog een beetje doen?

Kan de oogarts helpen?

Check: Oogarts VUMC mailen dat ik afspraak wil maken.

Controle

Ik heb het niet allemaal onder controle, zoals je ziet. En je zal denken:  hoe kan ik jou dan helpen hè.  Ik kan mezelf niet eens helpen. Je hebt een punt. Denk je.

Maar juist doordat ik weet wat controle verlies is. Juist omdat ik weet dat het onmogelijk is om alles onder controle te hebben.

Ik weet het

Ik weet waaraan ik  niets kan doen. Mijn hersenen hebben op een dag besloten dat mijn linkeroog het laat afweten.

Ik heb ermee te leven en ik merk al dat dat best gaat. Ik ben wel bang, maar ik oefen ook met behulp van een paar You Tube filmpjes. Dat is alles wat ik kan doen. Het helpt best wel.

Een afspraak met de oogarts en de neuroloog maken ga ik ook doen, maar verwacht ik minder van. Het is iets in mijn hersenen en die zijn  een mysterie , ook voor oogartsen en neurologen.

Om je mogelijkheden te zien, moet je je beperkingen kennen.

Dat vind ik.

Ik kan jou dus juist wel helpen, omdat ik weet wat er allemaal mis kan gaan met je lichaam. Dat is een hoop en eigenlijk is het nog niet eens zo erg.

Kijk, ik kan, 9 jaar na de diagnose, bijna niet meer lopen, moeilijk focussen, zowel letterlijk als figuurlijk. Ik heb last van spasmen een heleboel andere dingen waar ik het niet eens over zal hebben.

Ik weet dus hoe je lijf je in een houtgreep kan houden, maar ik weet ook wat je wel kan doen en hoe dat vaak lukt, ook bij tegenslag.

Dagelijks trainen helpt

Ik train bijna elke dag 3 kwartier en dan doe ik daarnaast nog wat extra oefeningen voor mijn ogen en vingers. Mijn vingers werden namelijk ook zwakker, maar ik heb de achteruitgang gestopt, zodat ik bijvoorbeeld weer blind kan typen. Meestal.

Bestudeer achteruitgang

Ik analyseer elke achteruitgang en stuur het bij, met wisselend succes. Ik probeer alles. Ik ben bijvoorbeeld begonnen met elke dag even dansen. Dat is geweldig, terwijl ik het echt helemaal niet meer goed kan. Als ik daar nog eens over nadenk kan ik ook helemaal depressief worden, want vroeger kon ik wel goed dansen.  Wat ik in elk geval nog heb is gevoel voor ritme, dus dat is al een mooi ding. Ik ben er blij mee.

Het beste eten van de wereld

Het andere wat ik doe is gezond eten en daar word ik steeds beter in.  Hoe langer je  studeert, hoe beter je eetgedrag wordt. Niet onbelangrijk: Ik heb voedingsopleidingen gedaan, al jaren geleden.

Plantbased is een lange weg

De MS bestond nog niet in mijn leven. Toen het in mijn leven kwam ben ik geleidelijk meer plantbased gaan eten. Nog wel een uitstapje gemaakt naar een speciaal dieet met veel biologisch vlees. Daar voelde ik mij niet goed bij. Ook al kocht ik bij boeren die de dieren een goed leven hadden gegeven, voordat ze naar de slacht gingen..

En, belangrijker, ik voelde mij lichamelijk voortdurend brak.

Het is een weg met veel zijwegen, hobbels en kuilen. Ook realiseer ik mij steeds meer, om met Socrates te spreken:  ‘hoe meer je weet, hoe meer je weet dat je niks weet,’

Je kan niet zeker weten wat gezond eten is

Over weinig onderwerpen zoveel zelfbenoemde experts als over eten. Vooral mensen die het zeker weten wantrouw ik. Voedingsonderzoek is moeilijk, omdat je het niet volgens de richtlijnen van tegenwoordig, zoals dubbel blind onderzoek, kan doen.

Ik kies de weg die het meest wetenschappelijk is

Veel groenten, fruit, weinig tot geen vlees, vis of zuivel.

Waarom geen vlees? Om meer redenen. Ik noem er altijd 3.

1. Voor de aarde
2. Voor mensen in kwetsbare landen
3. Voor de dieren

Het is een weg met vallen en opstaan. Het  is soms echt behoorlijk moeilijk maar plant based is wel waar ik naar streef.  Denk aan de weg en geef jezelf en anderen de ruimte. Opgehveven vingers leveren vooal weerstand op.

Voor vasten heb ik eindelijk de ideale vorm gevonden

En dat is  16 uur vasten. Het idee is dat je dan je lichaam 16 uur rust geeft. In een ‘raam’ van 8 uur kun je dan eten. In de praktijk sla ik mijn ontbijt over. Dat vergde een andere manier van denken. Ontbijt, wordt landelijk aanbevolen en dat is ook prima, maar in mijn geval ga ik pas iets eten na 11 uur. In de pracktijk is hte vaak 12 uur. Dan ontbijt ik wel stevig en lekker.

Dat klinkt vreselijk moeilijk en dat was het ook. Geleidelijk aanleren is de weg. Trouwens,  12 uur vasten is ook hartstikke goed, zeker als je geen chronische ziekte hebt dan is 12 uur prima en dan is er ook soms al moeilijk genoeg aan te leren.

Zeker als je samenwoont met iemand die wel snoept ‘s avonds en jij moet leren om er af te blijven.

Meer weten over intermittent vasten 16/8? Lees er hier over.

Het is een weg

Het is een weg in je leven te weten Je hoeft niet meteen bij het einde aan te komen het is een route en niet altijd de gemakkelijkste. Soms kost heel veel moeite en ik weet welke moet het kost en ik weet ook waarom het kan en hoe het kan en daarmee kan ik jou helpen.

En waarom kan ik daar dan beter helpen dan iemand die gezond is?

Omdat ik dus ervaringsdeskundige ben.

Ik weet dat er meer wegen leiden naar Rome,  dat niemand alles weet ook als ze beweren van wel.

Lang leven de twijfel.

Tegelijkertijd: gebruik je gezonde verstand. Dat is wat ik ook probeert te doen dus ik volg geen goeroes, maar ik lees wetenschappers, die het trouwens  ook niet altijd met elkaar eens zijn.

Daarom kan ik jou helpen. Ik weet hoe het kan, ik weet hoe het niet moet, ik heb het bijna allemaal gedaan en nu ben ik pas op de goede weg. Ik ben er nog niet eens. Je eigen levenskwaliteit verbeteren is een traject van altijd blijven leren Je moet nooit denken Ik weet alles. Ik ben altijd op reis naar de optimale leefstijl.

Meer weten over gezond leven? Kijk hier