Ik kan u niet zien, maar heel goed helpen!

Een professional over het werken met een beperking

Naam: Wim Hoogterp

Beroep: Receptiemedewerker

Arbeidsbeperking: blind

Burgerlijke staat: gehuwd, twee kinderen.

Op de receptie van Wim staat een bordje: ‘Ik kan u niet zien maar heel goed helpen!’

Ik spreek Wim in de koffiecorner van het Waterlandziekenhuis Purmerend, waar hij al 23 jaar werkt. Iedereen in het ziekenhuis kent hem. Onderweg naar de koffiecorner vanaf de receptie (Wim aan mijn arm met stok, ik ook met stok), wordt hij links en rechts hartelijk begroet, op zijn schouder getikt en snel de hand geschud.

Wat is jou handicap?

“Als 5 jarige bleek ik  retinitis pigmentosa te hebben. Mijn moeder was de drager. Bij deze aandoening gaan je ogen geleidelijk achteruit, In 1984 liet mijn netvlies los. Dat zou nu te herstellen zijn, maar toen helaas nog niet. Ik kan alleen nog licht en donker onderscheiden.”

Was het een bewuste keuze voor het Waterlandziekenhuis om jou in dienst te nemen?

“Ja, ze wisten heel goed wat mijn handicap was. De eerste 6 maanden werkte ik op proef. Ik werk natuurlijk niet alleen. Ik heb 12 collega’s bij de receptie.”

Wat zijn precies je werkzaamheden?

Dat hoeft Wim me eigenlijk niet ter vertellen. Bij de receptie heeft Wim  een bordje voor zich staan op zijn werkplek:

Ik kan niet goed zien, maar ik kan u wel goed helpen, met b.v.:

Het bellen van taxi’s, informatie verstrekken betreffende liggende patiënten, uitgifte van invalideparkeerkaarten en alle overige receptiewerkzaamheden.

Het grappige is dat de meeste mensen dat bordje helemaal niet zien. Ze houden hun invalidenparkeerkaart uitgestoken en vragen om een uitrijkaart. Geen probleem: Wim zegt  dan vriendelijk: “Ik ben blind. Zou u het  kaartnummer even willen voorlezen?” En hij wijst op het kaartje: Ik kan u niet zien maar heel goed helpen!

Ik kan het weten, want ik had het de eerste keer dat zo’n uitrijkaart nodig had, ook helemaal niet in de gaten dat Wim mij niet kon zien.

Hoeveel uren per week werk je?

“Ik werk parttime: vijf ochtenden per week. Een visuele handicap is namelijk behoorlijk vermoeiend. Er komen veel prikkels binnen die je niet direct kan plaatsen. Je kan ze immers niet zien. Daarnaast kost het meer energie om dezelfde taken uit te voeren en om bijvoorbeeld op je werk te komen. “

Wim woont maar 7 minuten lopen van zijn werk af. Dat is natuurlijk bijzonder prettig.

Wat zijn de aanpassingen die je op je werk hebt?

Braille beheers ik niet. Daarom heb ik een spraakcomputer (door UWV betaald). Thuis heb ik ook een spraakcomputer. De computer leest de binnenkomende mails voor.

Wat heb jij als werknemer met een fysieke beperking extra te bieden aan een werkgever?

“Ik heb een heel goed geheugen. Ik  luister extra goed en ik kan gemakkelijk twee taken tegelijk uitvoeren. Mijn zintuigen zijn dus beter ontwikkeld dan die van mensen die kunnen zien.

In het algemeen kun je stellen dat personeel met een fysieke beperking zich voor 200% inzet. De motivatie om te werken is krachtig.”

Ik zou daar nog aan willen toevoegen dat Wim het visitekaartje is van het Waterland Ziekenhuis. Iedereen kent hem en hij kent iedereen. Een dergelijke kwaliteit is onbetaalbaar.

Wat doe je naast je werk?

“Ik speel Goalbal (balsport voor blinden). Ik heb 7 jaar als vrijwilliger een project ‘Geleidelijnen’ begeleid. Blinden kunnen nu, aan de hand van de lijnen, hun weg vinden in een groot deel van het centrum van Purmerend. Ook geef ik clinics op scholen over werken met een beperking. – Werken is goed voor je- , zeg ik dan en dat is ook zo.”

Krijg je nog andere hulp?

Nee, ik heb verder geen aanpassingen nodig. Ik heb wel altijd zelf alles moeten regelen. Het ziekenhuis gaat nu over op een nieuw computersysteem en alles wat daarvoor geregeld moet worden heb ik zelf gedaan.

Heb je ooit coaching gehad?

Nee. Dat is wel jammer. Vooral in het eerste jaar zou een coach mij hebben kunnen helpen. Het is soms lastig om te communiceren met werkgevers en het is fijn als daar een coach dat voor alle partijen in goede banen leidt.

Wat is het belangrijkste als je een fysieke beperking hebt?

“Humor. Vooral grappen kunnen maken over jezelf is belangrijk.”

Lees ook mijn blog controle over zelfmedelijden in 12 stappen.

Meer lezen over werken met en arbeidsbeperking.