Fake it!
Ted Talks. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Er is niets fijners dan een geweldige spreker te zien, die een zinvol verhaal verteld. Het is vaak ook nog grappig en meestal leerzaam.
Ook als je niet goed Engels kan verstaan, kun je de Ted Talks op You Tube bekijken. Je kunt namelijk ‘subtitels’ aanklikken en dan kiezen voor ‘Dutch’ . Helemaal gemakkelijk dus
Vandaag keek ik naar de Ted Talk van Amy Cuddy, over lichaamstaal.
Het is een ‘Talk’ uit 2012, maar het onderwerp is tijdloos.
Om het even kort samen te vatten:
Amy verteld over haar studenten die een arsenaal aan lichamelijke uitingen laten zien in haar klas. De een zit als een echte alfa man: breeduit. Een ander maakt zich juist klein en wil duidelijk niet opvallen. De mensen met veel zelfvertrouwen, tonen dat in hun lichaamstaal en worden ook als meer succesvol gezien.
Maar als je niet zelfverzekerd bent en het toch lukt zelfverzekerdheid uit te stralen, werkt dat ook?
Wat als je niet kan faken?
Cuddy deed een onderzoek onder sollicitanten. Een deel van de groep kreeg voorafgaand aan het gesprek, de instructie 2 minuten powertraining te doen. Dat wil zeggen dat ze krachtig tegen zichzelf deden in de spiegel: op de borst kloppen, je groter maken, je armen wijd, etc. De gesprekspartners bij het sollicitatiegesprek wisten niet wie de poweroefening hadden gedaan. Maar de mensen die hem hadden gedaan, kregen allemaal een veel positievere beoordeling over het door hun gevoerde gesprek
De boodschap is hier dus: fake it till you make it. Nee, zegt Amy: ‘Fake it until you become it!’
Want als je jezelf lang genoeg groter maakt, dan ga je jezelf ook zo zien en word je het ook.
Geef jezelf elke dag zo’n 2 minuten powerboost en je kunt je leven veranderen.
Afijn, het is een mooi verhaal, dus bekijk het vooral. Amy is grappig èn ontroerend (en een beetje jaloersmakend).
Wat als je niet kan faken?
Maar ik had haar wel willen vragen: Wat als je niet kan faken? Wat als je in een rolstoel zit of met krukken loopt?
Dan kan iedereen zien dat je kwetsbaar bent. Een rolstoel, schuifelend lopen. Het wordt nu eenmaal niet gezien als krachtig. Ik loop met krukken en ook een beetje wankel en moeizaam door de MS. Soms loop ik zelfs met een rollator (weliswaar een hele mooie☺).
Het valt niet te ontkennen dat sommige mensen mij aankijken met een medelijdende blik. Je ziet ze denken: ach jee. Wat erg: een moeder met een jong gezin en een kapot lijf.
‘Zielige gehandicapte’
Daar gaat meteen mijn power-act. Ze vinden mij zielig. Dat probleem heb ik niet als ik zit en praat. Maar als ze me eerst hebben zien lopen, krijg je het beeld van ‘zielige gehandicapte er moeilijk uit.
Dat is dus de vraag: hoe kom je over als een Super-Power-Winner met een zichtbare handicap?’
En hoe voel je jezelf krachtig met een lastig lijf?
Ik ben er nog niet uit.
President Roosevelt (1882-1945), liep moeilijk doordat hij kinderverlamming had gehad. Maar hij was groot in de tijd van de radio. Zijn speeches waren krachtig en indrukwekkend.
Maar het moet natuurlijk niet gaan om wat anderen vinden. Dat probeer je je hele leven al af te leren, toch? Ik tenminste wel. Maar hoe kan ik mij krachtig voelen met dit lastige lijf?
Ik ben maar eens begonnen met mijn dagelijkse buik- en beenspieroefeningen aan te vullen met een paar minuten power-training: voor de spiegel de macho uithangen. Ik ben pas een paar dagen bezig. En weet je? Dat voelt helemaal niet slecht. Ik kom er nog op terug.
