De diepere oorzaak van faalangst

Liever opgeven dan falen.

De diepere oorzaak van faalangst

Als je al op  jonge leeftijd  ervaring hebt opgedaan met falen, zonder dat je daar invloed op had, dan ken je de pijn maar al te goed. Soms doet het zo’n pijn dat je het voortaan liever vermijdt.

Waarom geef jij  keer op keer op als iets niet meteen lukt?

• Je hebt vast wel geleerd dat je moet doorzetten en dus zet je vaak door, om uiteindelijk toch te falen.
• Je gelooft niet helemaal in jezelf. Dan voel je je weer een slappeling want je leest toch overal hoe het moet?
• Je hebt misschien ook allerlei challenges gedaan om te leren volhouden.
• Diëten volhouden. Je slaagt daarin  soms lange tijd wel, om uiteindelijk toch weer te falen.
• Soms slaag je toch maar dit geeft je niet meer zelfvertrouwen. Waarom toch? Het is zo frustrerend.

Soms komt het door een scheiding

Voor kleine kinderen voelt de scheiding van hun ouders vaak als falen.

Het kind voelt het als falen en denkt: Ik heb gefaald in het bijeenhouden van ons gezin. Aangezien je als kind hier niets aan kan doen, is het een falen met machteloosheid. Niks overwinning. Niks opnieuw proberen. Alleen maar falen. Als je dan kiest voor stilstaan, kun je in elk geval niet meer falen.

Soms komt het door hoogbegaafdheid

Het kan ook iets heel anders zijn: Hoogbegaafden hebben vaak faalangst. Dat werkt zo: “ Iedereen zegt toch dat ik  zo slim ben? Waarom kan ik dan niet alles in één keer? Waarom vind ik dan dingen toch moeilijk? Dat moet zijn omdat ik eigenlijk heel dom ben. Bij alles dat ik niet in een keer kan, ben ik dus bang te falen. Dan doe ik het maar niet. En ik zeg: Dat interesseert mij niet. Ik wil het niet. Ik heb er geen zin in.”

Dat is het verdrietige aan zulke gedachtenkronkels: Je kunt niet falen, omdat je niets doet of meteen stopt als het te moeilijk is. Maar:

Je hebt in elk geval 4 garanties:

• je nooit zult slagen
• Je zult nooit  leren
• Je zult nooit op je bek gaan
• Je zult nooit  leren dat falen maar een momentopname is waarvan je kunt leren zodat het in de toekomst wel gaan lukken.

Ik ben niet hoogbegaafd. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 5 jaar oud was. Het was een milde scheiding en mijn ouders zijn goede vrienden geworden. Ik heb daardoor heel lang niet beseft dat het toch een grote impact het op mijn leven had.

Ik ontwikkelde faalangst

Misschien kwam dat niet alleen door de scheiding, maar het speelde een grote rol.

6 Redenen om dat te betreuren

• Al die kansen die ik heb laten liggen.
• Al die mannen die ik heb afgewezen.
• Al die banen die ik niet heb aangedurfd
• Al die keren dat ik de kans om op mijn bek te gaan heb vermeden en daardoor niet heb kunnen leren en groeien
• De bandjes waarin ik niet ben gaan zingen

Laatst had ik het met een vriendin over faalangst en niet volhouden. Het was een klap in mijn gezicht toen ze zei:

Falen doet zo’n pijn

Als je nog klein was toen je de eerste keer ‘faalde’,  ken je niet de kracht van het weer doorzetten. Je bent blijven steken in het hulpeloze gevoel dat falen kan geven.

Ik heb er niet altijd last van gelukkig. Daarom heb ik toch wel vaker risico’s genomen. Ik durf dus wel op mijn bek te gaan. Een beetje.

Ik ken een paar hoogbegaafde jongeren, die nooit durven te falen. Dat is wat ze echt moeten leren om te kunnen groeien. Ik hoop zo dat het lukt.

Herken jij dit? Heb jij faalangst door een van deze twee oorzaken?

Of denk je dat het bij jou een andere oorzaak heeft?

Lees ook mijn blog over Zoek een manier van bewegen die je volhoudt met plezier

Meer lezen over faalangst? Klik hier.