Corona  met groei mindset

Dit artikel gaat over Corona en mindset. Wat die twee voor een mens betekenen in relatie tot elkaar

Corona maakt voor mij niet veel verschil:

Thuis werken doe ik al. Veel thuis blijven, ja dat ook. Veel Appen, yes. Veel online tools, gebruik ik al.

Het is een beetje saai, maar dit is mijn leven. Ik ging wel eens op stap, maar te weinig, realiseer ik mij nu. Een van de redenen is dat ik mijn rijbewijs heb moeten laten verlopen.  ik heb het zo lang mogelijk uitgesteld. Ik vroeg zelfs weer een medische keuring aan. Wachtend op nieuwe ogen. Die kwamen niet.

Uiteindelijk heb ik het onder ogen moeten zien

Ik zou een gevaar op de weg zijn, zelfs met een sterkere betere bril, die ik snel had geregeld na een bezoek aan de oogarts. (Snel? Niet echt want de wachtlijsten zijn terug van weggeweest).

Het andere probleem is namelijk mijn reactievermogen. Ik ben een slome duikelaar geworden. Dat is niet handig in het verkeer. Niet veilig ook.

Dat wist ik best, want ik heb al bijna een jaar niet gereden. De laatste ritjes waren naar mijn fysiotherapeut, 10 kilometer verderop. Op de provinciale weg ging dat nog wel, maar afstanden inschatten werd een avontuur.

Ik schakelde over op de taxi voor gehandicapten. Het is ontzettend fijn dat je dat in Nederland hebt.

Ik ben alleen niet meer zelfstandig.

Wil je weten waardoor mijn ogen en reactie vermogen slechter zijn geworden? Lees hier verder

Dat is een dingetje.

Het is een ding. Het is een groot verlies, eigenlijk.

Soms heb ik geen zin om te wachten tot de taxi komt. Als je om 9 uur reserveert, kan hij een half uur eerder komen, of een half uur later. Of om de auto te delen met vreemde mensen. Dan blijf ik liever thuis. Online ben ik tenminste vrij.

Lang leve internet. Er waren tijden dat je als Chronisch zieke alleen naar de Begonia’s mocht staren.

Wat niet wegneemt dat ik blijf bewegen. Ik heb deze blog zelf getypt. Dat ging een half jaar geleden veel minder, maar ik ben gaan trainen. Elke dag mijn vingers sterker maken.

Stop met vechten en blijf bewegen

Vechten is een frustrerende bezigheid met een chronische progressieve ziekte. Bewegen levert veel meer op.

Bij vechten raak je gefixeerd op verlies en winst. Je bent voortdurend in strijd met je lijf. Ik moet zeggen dat ik pas net tot dit inzicht ben gekomen. Het gaat niet om strijd. Het gaat om blijven bewegen, zowel lichamelijk als mentaal.

Tot kort geleden raakte ik overstuur als ik achteruit ging. Dan stopte ik met bewegen en ging zitten mokken. Ik had dan het gevoel dat ik had verloren. Ik was boos.

Corona en groei mindset maken je leven gemakkelijker, ook als je gezond bent.

 

Het is je mindset

Nu zie ik dat anders. Soms ga ik achteruit, soms vooruit. Het is een groeiproces. Als ik niet meer op een normale manier kan opstaan, leer ik op een andere manier opstaan. Kan ik niet meer zo lang lezen? Er is niets mis met een luisterboek. Luisterboeken gebruik ik trouwens niet. Ik luister wel sommige artikelen op #Blendle.

Het gekke is dat ik elke dag train en daarbij het meest gebruik maak van The MS Gym. De MS Gym noemt deelnemers MS Warriors. ‘Hi MS Warrior!’ begroet Trevor mij. Hij is heel goed. Geweldige leerschool voor mij. Als een oefening te zwaar is, kan ik overstappen op een andere oefening. Het is voor elke MS’er geschikt. Toch heten we Warriors.

Leven met je lijf

Het gaat erom dat je kan leven met je lijf. Dat je dat leert. Ouder worden, dik zijn, een ziekte hebben, de  vorm van je lichaam. Het draait allemaal om je mindset, je mentaliteit, hoe je naar jezelf kijkt.

Balk en splinter

Mensen zeggen vaak dat ze het knap vinden hoe ik met mijn ziekte om ga. Lief hoor, maar je hebt geen idee. Ik heb vaak genoeg huilbuien, spijt van dingen die ik niet heb gedaan en nu niet meer kan doen. Ik dacht altijd dat ik een groei mindset had, want ik geef er zelfs een training over, nietwaar?

Maar bij het bestrijden van de splinters in andermans gezicht, miste ik de balk in mijn eigen ogen. Ik voelde hem al een tijdje en was al bezig met stap voor stap verwijderen. Maar ik was me er niet van bewust.

Ik begon weer met trainen, voegde nog yoga er aan toe, oog oefeningen, kracht training breidde ik uit, verbeterde mijn voedingsgewoonten nog meer. Ik was weer op de goede weg.

Het is dus echt je mindset. Ik had hem aan de buitenkant al te pakken, maar nu voel ik pas de binnenkant. De kern van een groei mindset zit nu in mij en blijft er zitten.

Mama opzoeken

Het meest ingrijpende door Corona is het feit dat ik mijn moeder niet kan opzoeken. In de week daarvoor was ook nog ziek. Volgens mij heb ik Mama al 2 maanden niet gezien Ik bel haar natuurlijk vaak. Ik heb haar 2x een boek gestuurd (één boek kwijt is geraakt in de post helaas).

Ik ga nu elke paar dagen een kaart sturen met de snail mail aan mijn bijna digibete moeder. Dan kom ik ook nog eens buiten om een kaart te posten.