Nooit meer roken.

Mijn beste vriendin Liliane en ik besloten op een dag gewoon te beginnen met roken. We waren 12 jaar en vonden roken blijkbaar horen bij de middelbare school, waar we net een maand opzaten.

Het was even doorzetten. Bijna niemand vindt zijn eerste sigaret lekker. De tweede smaakte al beter. Na één pakje waren wij volleerde rokers en al snel staken we meer vrienden aan.

Ik had het mijn hele jeugd afgekeken bij volwassenen waaronder mijn moeder. Dat was in de jaren ’70 en ’80 heel gewoon. Hoewel, mijn vader was op een goed moment wel was gestopt met roken, omdat hij zich daar beter bij voelde.

De meeste mensen die ik kende rookten. Het had glamour. Cool met een sigaret. Ik was dol op filmsterren foto’s uit de jaren ’30 en ’40 met mooie rokende vrouwen en mannen.

Nicotine junk

Toen ik eenmaal was begonnen , was ik al snel een nicotine-junk. Als ik op school een blokuur had, ging ik minstens één keer naar de w.c. om een sigaret te roken. Een blokuur duurde 100 minuten en dat was gewoon te lang voor mij.

Kettingroken

Op mijn 25^ste was ik nog steeds een zwaar verslaafde kettingroker. Ik pafte 2 pakjes per dag weg. Waar jij mij ook zag, ik had een sigaret in mijn mond.

Je mocht in de tijd nog op veel plaatsen roken. Mensen die er last van hadden werden vaak niet gehoord. Ik kende een meisje dat zware astma had. Iedereen vond het heel zielig dat zij nooit op feestjes kon komen. Maar niemand rookte er een sigaret minder om. Roken was gewoon een fact of life. Als je er niet tegen kon had jij een probleem. Gek hoor. Dat was in de jaren ’80. Eigenlijk niet eens zo lang geleden.

Mijn neefje Thomas werd geboren

Hij had wat opstart problemen. Voortaan mocht bij mijn zus en zwager niet meer gerookt worden. Eindelijk ging ik nadenken. De mist van mijn verslaving trok op en ik dacht: Als mijn gerook anderen beschadigt, moet ik ervan af. Ik wist ook dat het moeilijk was. Ik had het namelijk al vaker geprobeerd.

Mijn methode

Ik besloot zelf een manier te bedenken die voor altijd van mij een niet-roker zou maken. Je kunt er alles over lezen in dit boekje. Maar de conclusie is:

Mijn methode werkte. Nooit heb ik meer een sigaret aangeraakt.

Ik heb ook een paar andere mensen geholpen te stoppen met roken. Ik nam mij steeds voor alles op papier te zetten om er nog meer mensen mee te helpen. Het kwam er nooit van. Tot vorig jaar.   Hoog tijd om mijn Sanja-Nooit meer roken-methode op papier te zetten.

Overtuigd? Vraag het e-book aan.

Lees mijn blog over controle over zelfmedelijden in 12 stappen

 

Nooit meer lijnen?